Lou Loeber (1894-1983) weet al op jonge leeftijd dat ze van beroep schilderes wil worden. Daarnaast is ze een echte socialiste. Vanuit deze overtuiging ontwikkelt zij de wens om kunst te scheppen die voor iedereen toegankelijk moet zijn, ‘algemeen menselijk’ zoals zij dit noemt. Lou kiest voor een objectieve kubistische beeldtaal met eenvoudige geometrisch bepaalde kleurvlakken en heldere kleuren. Kleuren met een uitwerking op het gemoed van de toeschouwer. Ze wil met haar kunst “de wereld verbeteren!” Om het samen te vatten aan de hand van een recensie uit 1983: “Het zijn niet zomaar mooie schilderijen, maar uitingen van een bewust levende vrouw die een ideaal trachtte te verwerkelijken.” Museum Dr8888 heeft dit werk onlangs verworven voor haar collectie.
Lou Loeber, Zonder titel, 1925, olieverf op paneel, h. 44 x br. 50 cm., Museum Dr8888
